La fin

Hey! 

23 januari 2012: Ik schreef de eerste post op mijn blog: Le début. Tweeënhalf jaar later schrijf ik de laatste post: La fin. In de tussentijd heb ik met ontzettend veel plezier geschreven over griesmeelcake met amandelen en worteltjes, photoshoots met Lune en waar het woord yo vandaan komt. Ik vond het super als lezers zeiden dat ze niet konden wachten tot ze een recept uit konden proberen of het licht in een van mijn foto's prachtig vonden. 

257 blogposts, 1765 reacties, 32655 pageviews

Verdwijn ik nu van de aardbodem? Absoluut niet! Ik ga me de komende twee jaar als kersverse promoter in de National Youth Council nog harder inzetten voor dance4life. Je kunt me dus zeker op hun blog terugvinden, maar ook op alle aankomende evenementen. Verder blijf ik lekker bezig met schrijven en fotograferen. Ik heb al een nieuw projectje bedacht dat je binnenkort vast ergens ziet verschijnen :)

Liefs!

Pruimen-uit-de-tuin-taartjes

Dit is absoluut mijn favoriete recept van deze zomer! Niet alleen omdat ze ontzettend lekker waren, maar ook door de manier waarop ik aan de pruimen kwam. Op een ochtend stond de overbuurman opeens met een enorme emmer pruimen voor de deur. "We hebben wel vijftien emmers vol", zei hij. Of we zin hadden in een paar pruimen? Zeker weten! De volgende ochtend bracht ik hen een paar taartjes en smikkelden we de rest zelf lekker op in de tuin. 

Dit heb je nodig voor 10 taartjes met een diameter van 12 centimeter: 
Deeg: half ei, 150 gram boter, 150 gram suiker, 250 gram bloem, een snufje bakpoeder.
Vulling: 20 grote pruimen of 40 kleintjes (die zijn iets zuurder, maar dat is juist heerlijk voor dit frisse taartje!), 300 gram crème fraiche, 300 gram room, 100 gram suiker, 1 zakje vanillesuiker, 3 eieren.
Om het af te maken: 3 eetlepels abrikozenjam en een beetje water.

Dit is hoe je deze heerlijke taartjes maakt:
Kneed het ei, de boter, suiker, bloem en bakpoeder tot een deeg en zet het ongeveer 30 minuten in de koelkast. Snijd dan de pruimen in vieren en haal de pit eruit. Rol het deeg uit en verdeel het gelijkmarig over de schaaltjes. Meng de crème fraiche met de room, suiker en eieren tot een glad beslag. Lepel dit in de bakjes en leg de pruimen er voorzichtig in. Bak de taartjes 20 minuten in een op 175°C voorverwarmde oven. Als de taartjes een beetje zijn afgekoeld, breng de abrikozenjam dan met een scheutje water aan de kook en bestrijk de taartjes hiermee. Klaar!

Opnieuw!

Het is vandaag precies twee maanden geleden dat ik een stukje typte. Toen stilte. Ik slenterde door Barcelona, fotografeerde, werd barista, feestte, probeerde nieuwe recepten en zette me in voor dance4life. Ik werd wakker en plotseling wilde ik weer 'iets' met alles wat ik ontdek en meemaak. Dat is precies wat jullie hier gaan zien. Recepten, ideeën, fotografie: ik begin opnieuw. 

Liefs, Janna

PS. Stap 1 is me eindelijk verdiepen in html en layout, sorry voor de chaos dus!

Trrrrriiiing

-Ik: Neeee ik ga niet opnemen hoor! Oké. Met Janna!

-Conrector: Hoi Janna. Je wist natuurlijk al dat je geslaagd was, maar er is nog meer nieuws.

-Ik: Wieeeeeeeeeeeeeeee!

-Conrector: Aha. Nou, je bent dus cum laude geslaagd.

-Ik: Awyeaaaahh

*danst een eh... bijzonder dansje door de tuin*

Vitaminebom smoothie

Het is bijna zomer dus we kunnen de flipflops, handdoeken en zwemkleding weer uit het diepste donker van onze kast halen. Bij dat lekkere weer horen natuurlijk zomerse drankjes. Uit de vriezer, in de koeltas en hoppa: klaar om naar het strand te gaan! Ik bedacht twee heerlijk frisse zomerdrankjes voor jullie. Vandaag de eerste: de vitaminebom! Gegarandeerd succes, want én het kan niet mislukken én je kunt eraan toevoegen wat je lekker vindt! 

Omnomnom museum: Verkade Paviljoen

Deze keer geen lekker recept, maar een lekker museum. Eh, wat? Nou, het Verkade Paviljoen in Zaandam. Dit onderdeel van het Zaans Museum is helemaal gewijd aan het bedrijf dat ooit als beschuit- en broodfabriek begon. Je kunt er zien hoe biscuitjes worden gemaakt, de verhalen van de meisjes van Verkade ontdekken en je verbazen over de ontwikkeling van de Verkade-reclames. Echt heel tof! En als je nog zin hebt, zou ik zeker nog een rondje door het andere deel van het Zaans Museum lopen. Hier is namelijk nog meer te lezen en zien omtrent andere grote bedrijven uit de Zaanstreek, zoals Honig en Duyvis.

Haal maar meteen de ingrediënten voor deeg in huis, want zodra je dit museum uitloopt, heb je gegarandeerd zin om koekjes te bakken!

De eerste Verkadefabriek ooit stond in de Valkstraat, Zaandam.

Kleurrijke havermout-kokoskoekjes

Op het moment dat je dit leest, lever ik mijn allerlaatste examen in, loop de examenzaal uit en doe een vreugdedansje. Freedom! En omdat dit wel een feestje waard is, bakte ik koekjes. Niet volgens een boek of internetpagina, nee, ik heb dit recept helemaal zelf bedacht. Dus ik voegde ook precies aan het deeg toe wat ik lekker vind. De combinatie havermout en kokos bleek al eerder een fantastische combinatie. En al helemaal als je daar cranberries en gekonfijte kersen aan toevoegt. Omnomnom!

Groen kriebelt

Als we in het gras liggen en er groene sprietjes in mijn nek kriebelen, voelt het even alsof de examens helemaal niet al volgende week zijn.

Oh, en dit is Maartje die vandaag 18 wordt. Gefeliciteerd ♥

Harig vriendje

Ik stak mijn hoofd door het gat, draaide me om en verstarde. Hij stopte met kauwen en zijn mond viel open. Alles om ons heen stond stil. Ik stopte 'm in mijn rugzak en samen hebben we de hele dag door de dierentuin gehuppeld. Nou, bijna dan. Maar dit wordt absoluut mijn nieuwe huisdier: een woestijnhondje. 

Drie redenen waarom een woestijnhondje het fantastische huisdier is:

• Een woestijnhondje, ook wel Cynonys of prairiehondje weegt tussen de een en vier kilo. In tegenstelling tot met je vijfeneenhalve-kilo-wegende obesikat, zal je dus niet wakker worden in de veronderstelling dat er een aardbeving op komst is, als je harige vriendje op bed springt.
• Woestijnhondjes zijn geen asotypes. In het wild maken ze zelfs hele dorpen. Die bevinden zich onder de grond en iedere familie heeft zijn eigen ingang. Ook nog intelligent dus. Wat wil je nog meer?
• Nou, een beetje lol. En dat kan: start eens een moddergevecht met je nieuwe huisdier. Wat een feest.

Op naar het asiel, doei!

Gevaarlijk sprookjesachtig

Nog een uurtje de tijd voordat ik bij dance4life moest zijn, slenterde ik door Amsterdam. Ik ging op een bankje zitten, had een gesprek met een man uit Londen over fietsen, at een koekje en had opeens zin om naar Foam te gaan. Dus dat was precies wat ik deed. Daar bleek net de fantastische multimedia-installatie The Enclave van Richard Mosse te zijn geopend.

In 2012 en 2013 reisde Richard Mosse in gezelschap van rebellengroepen door het oosten van de Democratische Republiek Congo. In dit gebied wordt geplaagd door massamoorden, hinderlagen en seksueel geweld. Richard Mosse zocht naar een nieuwe manier om al deze verschrikkelijke gebeurtenissen in beeld te brengen. Hiervoor gebruikt hij 16 mm-infraroodfilm, een middel dat vroeger tijdens militaire patrouille werd gebruikt. De film maakt gecamoufleerde doelwitten beter zichtbaar vanuit de lucht. Het resultaat zijn felroze, bijna sprookjesachtige landschappen. Je zou bijna vergeten dat dit gebied geteisterd wordt door oorlog. Tot de geluidsopnamen je weer terugbrengen naar de realiteit. Deze tentoonstelling bestaat namelijk niet alleen uit foto's, maar ook filmopnames en fragmenten van de omringende geluiden. 

Misschien is Foam iets te ver weg, dan zie je hier alvast wat prachtige foto's. En er is nog zoveel meer te zien op de site van Richard Mosse. Of bezoek toch het Foam, want de multimedia-installatie is toch het indrukwekkendst als je er zelf tussen staat :)

Ik zie jou

Als ik toch net zoals mijn kat de hele dag in het gras kon rollen en achter de vliegjes aan kon springen. Dan zouden de buren me misschien verbaasd aankijken, maar dan zou ik niet hele dagen voor het centraal examen zitten leren. Alleen kon ik dan ook geen toffe photoshoots doen met Lune. 

De komende tijd ga ik minder tekst, meer foto's posten. Eind mei komen de lappen quasi-wetenschappelijk geneuzel wel weer. Doei!

Model: Lune

Kip zonder kop

Vrolijk Pasen! ♡

Moge alle eitjes gevonden worden.

Angles

Hoi! Toen de laatste schoolexamens achter de rug waren, gingen Lune en ik meteen op pad om te fotograferen. Dit is alvast een voorproefje van de photoshoot. Ik vind dit een van de gaafste foto's die ik gemaakt heb. De pose is zo bizar en Lune's ogen zijn echt prachtig! De rest zal gauw ook online komen, dus stay tuned :)

Fijn weekend alvast ♥

Model: Lune

Cunchy + sticky: Paradise Cakes

Dit is samen met kokoskoekjes mijn favoriete baksel! Het gaat namelijk ongeveer zo als je eet. Eerst knapt de laag pure chocolade tussen je tanden. Daarna cruncht dit cakeje lekker door de gebakken buitenkant. Ten slotte bereik je de heerlijk kleverige binnenkant gevuld met kokos en gedroogd fruit. Misschien zie je dit nu voor je als een soort dramatische slowmotion reclame met een operamuziekje op de achtergrond. Perfect. Nee grapje. Maar omnomnom, het is zo lekker! Zeker omdat ik deze keer gekonfijte kersen toevoegde, wat het extra speciaal maakte.

Dus, heb je nog een uurtje vandaag? Dit is het ultieme zondagmiddagrecept!

Je hebt nodig: 100 gr boter, 200 gr pure chocolade, 220 gr fijne kristalsuiker, 2 grote eieren, 180 gr geraspte kokos, 80 gr gedroogde pruimen en 100 gr gekonfijte kersen.

Natuurlijk kan je de pruimen ook vervangen door ander gedroogd fruit of rozijnen. Het zelfde geldt voor de kersen. Hoewel die dit recept juist zo bijzonder maken!

Knip cirkels bakpapier voor inde bakvorm. Smelt dan de chocolade en verdeel die over de twaalf vormpjes. Laat die afkoelen in de koelkast (of als het koud genoeg is gewoon buiten).

Mix dan de boter, suiker en het ei in een kom.

Voeg ten slotte de kokos, fijngesneden pruimen en in stukjes gesuikerde kersen toe. Schep het mengsel in de cupcakevormpjes. Zet het bakblik dan 30 minuten in de oven op 180. 

Opmerking: zoals je ziet, heb ik de cakejes gebakken in een metalen bakblik. Zorg er dan wel voor dat het bakblik goed is ingevet en doe er voor de zekerheid anders een bakpapiertje in. Ze gingen er namelijk best lastig uit. Bij een siliconenvorm zal dit makkelijker gaan. 

Heb je helemaal niet zo'n cupcakevorm. Ik heb ook wel eens Paradise Slices gemaakt. Ongeveer hetzelfde recept, maar dan in een bakblik :)

Los met Hardwell op het Museumplein

Hoi! 

In de eerste blogpost na mijn examenweek heb ik gelijk iets gaafs te vertellen! Vorige week werd Hardwell als nieuwe ambassadeur van dance4life gelanceerd met een verrassingsoptreden op het Museumplein. Ik had me net aangesloten bij het blogteam van dance4life en schreef meteen een blog:

Benieuwd naar hoe het optreden was en welke BN'er zijn moves showde midden in de mensenmassa? Lees mijn complete blog hier!

Liefs, Janna

Lover of the light

Even een korte break op mijn blog, want ik ga me deze week bezig houden met de horrorverhalen van Edgar Allan Poe, differentiaalrekening, de Metamorfosen van Ovidius en nog veel meer intelligente dingen. Want... *trompetten en toeters* het is weer schoolexamenweek!

Waar is trouwens mijn rechterhand gebleven? Afgehakt door mijn aardappelschilskills? 

PS. Ik heb dit weekend het eerste ijsje van het jaar gegeten, woop! Beetje groot contrast met deze foto, maar gelukkig is het kleurtje wel lekker zomers :)

Pre-studentenkookboek: aardappel de luxe

Ziet dit er niet heerlijk uit? Geloof het of niet, ik was hier maar een kwartiertje mee bezig. Natuurlijk hangt de bereidingstijd een beetje af van je aardappelschilskills. Nu is dat niet een van mijn sterkste punten, dus kan je nagaan. En de geur die zich door de keuken verspreidde na 10 minuutjes inde oven... Need I say more? Ik heb dit gerecht in ieder geval al in mijn pre-studentenkookboek geschreven :)

Dit heb je nodig: aardappels, kerstomaatjes, gegrilde groenten, bosuitjes, tijm, peterselie, olie, chiliflakes en zout. Hier ben ik de fèta vergeten, maar dat is wel erg yummy voor er overheen!

Ik gebruikte tijm en peterselie uit de tuin, maar natuurlijk kan je ook kruiden uit een potje gebruiken. Sowieso kan je alles vervangen door iets anders. Heb je champignonnen? Hoppa, kan er zo in. Paprika? Lekker! Rode? Idem. En ga zo maar door. Je kan dus ook zoveel of zo weinig maken als je zelf wil :)

Dit 'recept' heeft dan ook eigenlijk geen uitleg nodig. Snijd alles, gooi alles op een met bakpapier beklede bakplaat en in de oven maar. Als je kerstomaatjes toevoegt, zou ik deze alleen de laatste vijf minuten meebakken, anders wordt het snot. Zet de oven op 200 graden, en bak alles ongeveer 25 minuten. Strooi dan de fèta en bosuitjes eroverheen en klaaar! Simpel hè :)

Barbie, een flirtende kikker en Xi Jinping

Mam en ik fietsten naar Amsterdam. Klinkt lekker, vind je niet? Het was ook lekker. Eerste stop: Tassenmuseum Hendrikje voor de tentoonstelling over 50 jaar Barbie in Nederland. Die was klein, maar wel erg leuk. Barbie in een hippiebroek, Barbie met de Ferrarisleutels, Barbie die in haar mantelpakje de hond uit laat: het was er allemaal. Ook de nieuwe tentoonstelling "Welkom aan boord" vond ik erg tof. Vooral de grote Louis Vuitton koffer met allemaal vakjes voor schoenen, sprak erg tot de verbeelding. 

We stapten weer op de fiets om ook nog een bezoekje te brengen aan de Hermitage. 433 uur lopen. Grapje, dat is die in Sint-Petersburg. Wij gingen naar de Nederlandse vestiging. Normaal 5 minuutjes fietsen. Maar we kwamen midden in de jaarlijkse demonstratie tegen racisme terecht. Waaronder twee vrouwen in rollators met grote spandoeken. Wat had ik daar graag een foto van gemaakt. 

Goed, we kwamen uiteindelijk heelhuids bij de Hermitage aan. We bezochten "Expeditie Zijderoute", maar daar over een andere keer meer. Omdat we toch in Amsterdam waren, fietsten we nog even naar de Dam om op zoek te gaan naar high waisted jeans. We kwamen weer in een demonstratie terecht. Deze keer eentje om de Chinese president Xi Jinping ervan te overtuigen dat hij in gesprek moest gaan met de Dalai Lama. Ook was de hele Dam afgezet. Nietsvermoedend lopen we de eerste de beste burgertent in...

...om vervolgens midden in een Belgisch vrijgezellenfeest te komen. Als de mannen weer naar buiten lopen, stopt er eentje om nog even te knipogen. Een ander weet mij te vertellen dat hij "married with two children" is. Dommage, zeg ik nog. Een man in een kikkerpak rent de groep achterna.

"Chinese president ontvangen op de Dam", lees ik op een televisiescherm. Wacht even, volgens mij bevinden we ons daar nu. Om de dag nog gekker te maken, besluiten we toch even te gaan kijken. Na drie kwartier komt rijdt er een auto de dam op, die vervolgens wordt afgeschermd door een paar busjes. Even zie ik een blonde pluk haar van koning Willem-Alexander. Hij schudt de hand van de Chinees en weg zijn ze. Dat was het dan.

Als je denkt dat het avontuur hier afgelopen was, heb je het mis. Het duurde nog minstens 20 minuten op Amsterdam uit te komen en met flinke wind tegen haalde we net het zesuurjournaal niet meer. Om half acht, hoorde ik dan eindelijk dat het een staatsbezoek was. Zonder camerabeelden, want zij hadden dus net zo weinig gezien als wij.

En nu nog een paar foto's van de twee exposities in het Tassenmuseum Hendrikje, een van mijn favoriete musea! 

Woop, wat stijlvol!

Zullen we een kopje thee drinken in het park? In een cafétje, zeg je? Nee joh, ik neem alles mee hoor!

Stel je eens voor dat je zo op reis ging...

Flats

"Jaaaa, dat is een mooie golf" en toen flats: sokken drijfnat. Het was zeker een mooie golf, maar ik stond net iets te dichtbij. De rest van de dag liep ik met natte sokken langs de kust van Bretagne. Ik denk dat ik wel dertig keer mijn camera op burst heb gezet en een golf heb gefotografeerd. Thuis ging ik met de mappen vol foto's aan de slag. Ik geloof dat mijn camera hier op twintig frames per seconde stond. Met jullie tips van de vorige keer (dankjewel!) en photoshop maakte ik een animated gif. Ik vind het echt heel vet :)

Silhouet

Als we wandelen, is de rest mij altijd na 500 meter al kwijt. Kijken ze achterom, dan zien ze me vaak gehurkt of in een andere ongemakkelijke positie met mijn camera om m'n nek. De laatste keer dat dit gebeurde was op het strand. Toen ik opkeek, zag ik het prachtige tegenlicht en de silhouetten van mijn vader en broertje. Deze foto is niet zwart-wit zoals je misschien zou denken. Ik vind het juist gaaf dat er nog een soort blauwtinten in de foto zijn. Het licht is bijna magisch en zorgt voor lange schaduwen en lichtplekken. Het bewijs dat je niet ver hoeft te reizen om mooie foto's te maken, want dit is het IJmuiderstrand, 25 minuten fietsen voor mij.

Liefs!

Eigenlijk de allersaaiste blogpost ooit

Ik ging dus vrijdag naar de stad en toen zag ik zulke leuke schoenen. Ik was ook gelijk he-le-maal weg van de kleur. Wat vind je ervan? 

Grapje. 

Ik had vrijdag een kleine operatie aan m'n tenen. Toen hebben ze alles lekker ingesnoerd zodat ik wel maat 45 leek te hebben en als kers op de taart kreeg ik deze prachtige turquoise foamballerina's aan. Wat wil een mens nog meer? Mijn weekend is dan ook supertof geweest. Ik heb in twee dagen ruim 18 uur op dezelfde stoel doorgebracht, boekanalyses typend. En af en toe had ik een enerverend uitstapje naar de wc. Maar niets te klagen hoor, want ik had negerzoenen binnen handbereik (thanks, Maartje!).

Vagues et nuages

Hey! Bretagne is mijn favoriete stukje Frankrijk. Rotsen, golven en wind. En stokbrood. Als er laag water was, konden we naar eilanden lopen waar je anders niet kon komen. Als er hoog water was, waren er woeste golven die tegen rotsen sloegen. Dreigende, donkere wolken werden afgewisseld met een straalblauwe lucht. Prachtig om te wandelen en fotograferen dus :)

Tijdens een van de wandelingen, riep er een man iets naar ons. Iets met wijn dacht ik. Maar nee, hij zei niet "vin", maar "dauphin". En jawel, een kwartiertje later zagen we dolfijnen zwemmen! Tussen de prachtige rotsen en rustige golven, kwamen de dolfijnen steeds even met hun rugvin boven de oceaan. Wauw!

Liefs, Janna

 

Lazy Baker, part 5: Snelle bosbessencake

De cola staat koud, de zolder is opgeruimd en de films liggen klaar: tijd voor een filmfeestje! Het enige wat nog ontbreekt is iets lekkers. Geen paniek want deze cake staat binnen een kwartier in de oven :) Het fijne is dat je deze cake precies zo kan maken als jij wil. Je kan eigenlijk ieder soort fruit door de cake scheppen: stukjes appel, gedroogd fruit, of bosbessen zoals ik deed. En als je meer zin hebt in een straciatellacake, mix je er gewoon wat gehakte chocolade doorheen. Yummy!

Dit heb je nodig: een pak cakemix, de benodigde hoeveelheid boter en eieren. En bosbessen!

Je maakt de cake precies zoals op de verpakking staat en schept als laatste de bosbessen er doorheen. Om te voorkomen dat ze allemaal naar de bodem zakken, moet je ze even door de bloem halen. Waarschijnlijk is de baktijd iets langer dan op de verpakking staat, door het vocht van de vruchten. Je kan eenvoudig controleren of de cake gaar is door er een satéprikker in te steken. Als die er schoon uitkomt, is de cake gaar!

Kijk eens hoe mooi deze halfbevroren bosbessen zijn! :D

Aankleding dinerfeestje: scharrelen en diy

Zonder een hoop nieuwe aankopen voor een mooie aankleding zorgen? Dat doe je zo! Alweer even geleden gaf ik een klein dinerfeestje. Terwijl de keuken heerlijk naar de miniquiches in de oven begon te ruiken, dekte ik de tafel. Ik begon met een zilveren tafelkleed en rieten placemats. De rest diy'te ik en plukte ik overal vandaan. Om te beginnen met een hartjeslichtjesslinger uit mijn kamer. Lees door voor een paar simpele tips (:

Deze houten draaischijven zijn mooi, maar ze pasten niet zo goed bij het zilveren tafelkleed. Probleem? Helemaal niet. Ik bekleedde de schijven met een paar lagen zilverfolie en hoppa!

Om de tafel een beetje op te fleuren, zette ik rozen (uit de tuin) in schattige vaasjes (gevonden in de schuur) met een takje groen erbij (ook uit de tuin). Oké, dit was het eerste wat van tafel ging omdat we nou eenmaal liever iets eetbaars op tafel hebben, dan bloemen. Maar zolang het duurde, zag het er mooi uit (:

Een voorafje in kleur: rucola met surimi en hüttekäse. Omnomnom! Door de gezelligheid, ben ik helemaal vergeten meer foto's te maken. Maar de miniquiches ga ik zeker nog eens maken, dus stay tuned.

Griesmeelcake met amandelen en worteltjes

"Jij maakt nooit mooi eten, hè", zei een vriend laatst tegen mij. Hij schrok er zelf van, zei dat hij het niet zo bedoelde en begon meteen te kletsen over marsepeinroosjes en fondantstrikjes. Ik moest er eigenlijk wel om lachen. Nee, dat is inderdaad niet mijn ding. Ik hou van wat zilveren hagelslag hier en een mooie strepen moccasaus daar, maar je zal me niet gauw zien pielen met knetterroze fondant. Ik ben meer van een stevige, kleffe chocoladetaart of goedgevulde havermoutkoekjes. In deze categorie ook: de griesmeelcake met amandelen, wortels èn sinaasappel. Misschien niet de mooiste cake die je ooit hebt gezien, maar zo fantastisch lekker! 

Dit is zo'n cake die je eet als je na een middag vrijwilligerswerk op de boerderij door en door koud bent (ervaring). Of als je na acht lange uren school ook nog eens bijna verzuipt op de fiets (helaas ook ervaring). Of als je er gewoon ontzettend veel zin in hebt na het lezen van deze post (wie niet). 

Liefs, Janna

PS. Deze tekst is natuurlijk onder voorbehoud. Het zou zomaar kunnen dat ik over een maandje opeens een ultiem zoete aanval krijg en je me toch vrolijk vlindertjes uit marsepein ziet snijden.

Je hebt nodig: 100 gram amandelen, 125 gram kwark, 150 gram boter, 250 gram suiker, 300 gram winterpeen, 250 gram griesmeel, 8 gram bakpoeder, 2 eieren en een paar druppels sinaasappelessence.

Heb je een van deze dingen niet in huis? In plaats van kwark kan je ook ricotta gebruiken. In plaats van sinaasappelessence kan je ook de schil van een sinaasappel raspen. En ik weet zeker dat deze cake ook heerlijk is met walnoten of hazelnoten!

  

1. Begin met het roosteren van de amandelen. Doe dit in een koekenpan zonder olie of boter. Rooster ze ongeveer 4 minuten en laat de amandelen dan afkoelen op een bord. 

2. Mix de eieren, suiker, boter, ricotta en sinaasappelessence in een kom.

3. Maal of hak de amandelen in kleine stukjes. Ik denk dat als je ze tot poeder maalt, dat het dan de binding van de cake vormt, maar ik vond het juist lekker als je ook nog wel eens een stukje tegenkwam. Daardoor was mijn cake wel iets losser, maar proefde je nog wel heel goed de amandelen! Meng de griesmeel met de amandelen, bakpoeder, een mespunt zout en de geraspte wortel. Voeg het aan het ricottamengsel toe. 

Omnomnom, het ruikt nu al zo lekker. Probeer hier maar eens vanaf te blijven!

4. Vet de cakevorm in en schep het beslag in de vorm. Bak de cake in een op 180 °C voorverwarmde in circa 50  minuten gaar. Dan komt het moeilijkste gedeelte: wachten! Want de cake moet nog wel even afkoelen voordat je 'm in mooie plakken kan snijden. Maar dan heb je ook wel wat.  

Lollipop

Midden in de duinen stonden twee meisjes. Eentje deed in haar toffe outfit ogenschijnlijk onmogelijke poses, de ander stond met een camera om haar nek in bijna even gekke houdingen. Lune en ik. We zorgden voor heel wat nieuwsgierige blikken van hardlopers, mountainbikers en... een Schotse hooglander! Want dat grote harige beest kwam ook nog even een kijkje nemen. Toen aan het einde van de middag de zon bijna onderging, ontstonden de mooiste foto's. Wat een prachtig licht! Ik vind de foto's echt gaaf geworden. 

Liefs, Janna

PS. Dit is natuurlijk nog niet alles! Stay tuned, want binnenkort komt er nog veel meer (:

Model: Lune