Barbie, een flirtende kikker en Xi Jinping

Mam en ik fietsten naar Amsterdam. Klinkt lekker, vind je niet? Het was ook lekker. Eerste stop: Tassenmuseum Hendrikje voor de tentoonstelling over 50 jaar Barbie in Nederland. Die was klein, maar wel erg leuk. Barbie in een hippiebroek, Barbie met de Ferrarisleutels, Barbie die in haar mantelpakje de hond uit laat: het was er allemaal. Ook de nieuwe tentoonstelling "Welkom aan boord" vond ik erg tof. Vooral de grote Louis Vuitton koffer met allemaal vakjes voor schoenen, sprak erg tot de verbeelding.

We stapten weer op de fiets om ook nog een bezoekje te brengen aan de Hermitage. 433 uur lopen. Grapje, dat is die in Sint-Petersburg. Wij gingen naar de Nederlandse vestiging. Normaal 5 minuutjes fietsen. Maar we kwamen midden in de jaarlijkse demonstratie tegen racisme terecht. Waaronder twee vrouwen in rollators met grote spandoeken. Wat had ik daar graag een foto van gemaakt.

Goed, we kwamen uiteindelijk heelhuids bij de Hermitage aan. We bezochten "Expeditie Zijderoute", maar daar over een andere keer meer. Omdat we toch in Amsterdam waren, fietsten we nog even naar de Dam om op zoek te gaan naar high waisted jeans. We kwamen weer in een demonstratie terecht. Deze keer eentje om de Chinese president Xi Jinping ervan te overtuigen dat hij in gesprek moest gaan met de Dalai Lama. Ook was de hele Dam afgezet. Nietsvermoedend lopen we de eerste de beste burgertent in...

...om vervolgens midden in een Belgisch vrijgezellenfeest te komen. Als de mannen weer naar buiten lopen, stopt er eentje om nog even te knipogen. Een ander weet mij te vertellen dat hij "married with two children" is. Dommage, zeg ik nog. Een man in een kikkerpak rent de groep achterna.

"Chinese president ontvangen op de Dam", lees ik op een televisiescherm. Wacht even, volgens mij bevinden we ons daar nu. Om de dag nog gekker te maken, besluiten we toch even te gaan kijken. Na drie kwartier komt rijdt er een auto de dam op, die vervolgens wordt afgeschermd door een paar busjes. Even zie ik een blonde pluk haar van koning Willem-Alexander. Hij schudt de hand van de Chinees en weg zijn ze. Dat was het dan.

Als je denkt dat het avontuur hier afgelopen was, heb je het mis. Het duurde nog minstens 20 minuten op Amsterdam uit te komen en met flinke wind tegen haalde we net het zesuurjournaal niet meer. Om half acht, hoorde ik dan eindelijk dat het een staatsbezoek was. Zonder camerabeelden, want zij hadden dus net zo weinig gezien als wij.

En nu nog een paar foto's van de twee exposities in het Tassenmuseum Hendrikje, een van mijn favoriete musea!