Ode aan de obesikat

Zodra de thermometer buiten een getal onder de 15 aangeeft, waagt mijn diva het niet meer met haar poezelige pootjes een stap buiten de deur te zetten. In de winter kruipt ze het liefst bij me in bed zodat ik me wezenloos schrik wanneer ik de dekens opensla en een haarbal zie. Even spelen? Neeeejoh, dat kost toch energie... Maar eten, dat altijd! Maak ik chocolademelk, dan begrijpt zij dat er vervolgens een bus slagroom uit de koelkast wordt gehaald. Pak ik een doos crackers, dan snapt zij dat daar wel kaas op moet komen. En onweerstaanbaar als ze is, krijgt ze altijd wel iets. Met als gevolg dat we ieder jaar een aantal maanden een rond en harig bolletje op pootjes in huis hebben. Obesikat, dat is ze. Klein, dik en harig, maar wel lekker knuffelbaar.

PS. Voordat je nu de dierenbescherming belt: zodra de eerste zonnenstralen weer te zien zijn, is Boefje de eerste die in het gras ligt te rollen hoor! 

Yo: van Rome tot hip hop

Op het moment dat ik geen Latijn meer kon zien, kwam ik het volgende tegen: "io silvae". Voordat ik het wist had ik mijn laptop bovenop mijn leerboeken gezet om te googlen. Ik ga het uitleggen. "Io" is een soort aanspreekvorm, "silvae" zijn bomen. Misschien vraag je je af waarom iemand het woord zou richten tot bomen, ga dan maar op zoek naar een vertaling van de Metamorfosen van Ovidius. Anyway, lees het eens hardop: "io silvae". Yo? Zeiden de Romeinen ook al yo? Ha, ik spreek mijn vrienden dus aan zoals Caesar, Vergilius en Spartacus dat ook deden? Ik ging op onderzoek uit en zette de feiten op een rijtje. 

• Volgens mijn uiterst betrouwbare bron (Wikipedia) komt het woord yo als eerst in het Middle English voor, zo rond de 15e eeuw. Soms werd het geschreven als io, soms als yo. Het was een woord om de aandacht van iemand te trekken.
  
• Het woord werd pas echt populair door de Italiaans immigranten in Philidelphia. Halverwege 1940 groeide daar de Italiaanse wijken, wat zorgde voor veel spanning, maar ook voor culturele menging. Nee, zij namen geen mooie Italiaanse woorden over als stellina en cerbiatto, maar "io".Wat dat "io" precies betekende is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk komt het van de eerste persoon enkelvoud, gewoon "ik" dus.
  
• Eind 20e eeuw werd yo steeds vaker gebruikt in hip hop muziek. En toen was er een trend geboren. Zou Chris Brown weten dat hij lekker cultureel verantwoord bezig was toen hij zijn nummer Yo (Excuse Me Miss) schreef?
  
• En dan komt nu het aandeel van de Nederlanders. Wow cool, de Nederlanders hebben hier ook iets mee te maken! Zeker, hier komt ie dan, pampadadaam... jo is Limburgs voor "ja". Zo, dat mag ook eens gezegd worden.

Gebruik deze informatie op het juiste moment. Opeens, bam, terwijl jij en je vrienden een broodje zitten te eten in de pauze. Bijvoorbeeld. Italiaans accent erbij en hoppa, het kan niet meer stuk. 

En nu ga ik weer gauw m'n examen Latijn leren!

Liefs, Janna

Twee weken stampen (figuurlijk dan)

Hey! De filosofieën van Plato in het Grieks, El Niño, ongelijke verdragen met China en Japan... er gaat van alles door mijn hoofd en bloggen past er helaas even niet bij. Over twee weken maak ik het laatste schoolexamen en ga ik weer lekker fotograferen en schrijven. Tot die tijd blijft het bij dit berichtje. Met een relevante foto natuurlijk: in de aula. Vind je het bankje niet awesome? In de aula staan allemaal "blokken" met foto's die gerelateerd zijn aan schoolvakken. Ze zitten heerlijk en staan echt super.

Liefs en tot gauw ♥

PS. Die ladder in mijn panty hè, die kwam er twee minuten voor de foto in. Echt. 

Fotografie: Lune

Dansen op de vensterbank

Er waren alleen nog maar een paar vergaderende leraren en conciërges op school. Oh, en wij, want wij maakten de cover voor de schoolkrant. Maartje kan prachtig dansen en ik vind het tof om haar te fotograferen. Het is inmiddels alweer twee maanden geleden dat ik de foto's die het niet geworden waren op mijn blog postte (je kunt ze hier bekijken). De echte cover zou gauw komen. Oeps! Ik vind het nog steeds een gave foto en ben benieuwd wat jij ervan vindt. Heb je nog tips?

Liefs, Janna

Model: Maartje Steman

Yummy gemberbrownies (yup, rond)

Ronde brownies bestaan niet? Kijk eens op de foto hierboven! Hoewel ik al een heleboel brownie-recepten heb geprobeerd, ben ik nog steeds niet in het bezit van een brownievorm. Tot het moment waarop ik beslis zo'n vorm te kopen, bak ik lekker ronde brownies. En wat dacht je van de combi chocolade en gember? Omnomnom! 

Dametje

Een jas waarin ik me echt een dametje voel! Met de nadruk op voel, want het weerhoudt me er niet van door het bos te rennen of door de duinen te rollen ;P. Oh, en ook al zou je het niet zeggen, de jas is groen. Een beetje army green. Geeft niets als je dat nog niet had gezien, je bent niet de eerste. "Je jas is groen!", heb ik al meerdere keren iemand verbaasd horen roepen, ook al liepen we de hele middag samen door de stad. Ik vind de kleur (en de knopen!) in ieder geval prachtig. Heb jij ook kleding waar je je een dame in voelt? :)

Liefs, Janna

Fotografie: Lune

Petit tarte tatin

En ik maar denken dat die zusters Tatin op een ijskoude winterdag ingesneeuwd waren en besloten een appeltaart te bakken. Dat een van hen toen zei: "Yolo, laten we hem op z'n kop maken". Dat de buren aanklopten omdat het zo koud bij hun in huis was en de zusjes Tatin hen binnen lieten en een stukje taart gaven. Dat vervolgens de hele buurt deze taart wel wilde proeven en uiteindelijk het verhaal over de omgekeerde taart door iedereen doorgekletst werd.

Nee, het verhaal rond de zusjes Tatin is niet zo romantisch. De omgekeerde taart is gewoon een ontstaan door een foutje gemaakt in de haast die het runnen van een hotel met zich meebrengt. Caroline, de jongste, legde per ongeluk eerst de appels in de bakvorm. Ze besloot dan maar de hele taart maar op zijn kop te maken. Toen zij de taart uit de steenoven haalde en omkeerde, was de “tarte renversé” geboren. Het mag dan wel een foutje zijn geweest, het resultaat is fantastisch! Vandaag de dag kan je in Hôtel Tatin nog steeds een tarte tatin eten.

 Ook ik bakte een tarte tatin, weliswaar gewoon in de heteluchtoven. Ik paste het recept weer een beetje aan: peer in plaats van appel, muffinvormpjes in plaats van grote schaal.